سکینه بنت الحسین

نام او را آمنه یا امینه یا امیمه ذکر کرده اند و گفته اند به سبب سکون و آرامشی که داشت مادرش او را سکینه لقب داده است (1). او کوچک تر از خواهرش فاطمه است(2).

سکینه در زمان حرکت امام حسین علیه السلام به کربلا، بالغ و در سن ازدواج بوده است (3) ولی مورخان درباره ازدواج سکینه اختلاف نظر دارند، برخی معتقدند که امام علیه السلام سکینه را به ازدواج عبدالله بن حسن علیه السلام در آورده (4) ولی شیخ مفید سن عبدالله را کم بیان می کند که به سن ازدواج و بلوغ نرسیده بود(5). در ریاحین الشیعه عبدالله بن مسلم بن عقیل همسر وی معرفی شده است (6) و همچنین برخی فقیهان شیعه از ازدواج او با مصعب بن زبیر برای جایز بودن ازدواج زنان شیعه با دیگر مسلمانان یاد کرده اند.

حضور در واقعه عاشورا
در روز عاشورا امام برای آخرین وداع از میدان برگشت و با اهل بیت خود وداع کرد و سپس نزد دختر خود سکینه رفت که در گوشه ای نشسته بود و می گریست حضرت او را به سینه چسبانید و فرمود: ای سکینه بدان وقتی که مرگ من فرا رسد پس از من گریه تو طولانی خواهد بود تا زمانی که روح در بدنم هست با اشکِ حسرت، دل مرا آتش نزن. ای بهترین زنان! هر وقت کشته شدم تو نسبت به این کار اولی هستی(8).
و همچنین نقل است در روز 11 محرم به هنگام وداع اهل بیت با شهداء پس از سخنان حضرت زینب، سکینه پیش رفت و جنازه ی پدر را در آغوش گرفت اما لشکریانِ عمربن سعد او را به زور از بدن پدرش جدا کردند (9).
از سهل بن سعد ساعدی صحابه پیامبر اکرم روایت است روز ورود اسرا به شام در دروازه ساعات دختری را دیدم نزدیک شدم و پرسیدم تو کیستی گفت من سکینه دختر حسینم گفتم من سهل بن سعد هستم که جدتان رسول خدا را دیده واز او حدیث شنیده ام آیا حاجتی دارید؟
گفت "ای سهل به کسی که سر را با خود حمل می کند بگو جلوتر از ما برود تا مردم در پی دیدن سر بروند و نگاه از ما بردارند ما حرم پیامبر خداییم". من به نیزه داری که سر را با خود داشت نزدیک شدم و به او گفتم ایا در مقابل 400 دینار حاجتم را برآورده می کنی گفت حاجت تو چیست گفتم سر را جلوتر از بانوان ببر او این کار را کرد و من نیز مبلغی را که وعده داده بودم پرداختم (10).
سکینه در مورد یزید می گوید: به خدا قسم سنگدل تر از یزید ندیدم و هیچ کافر و مشرکی بدتر از او نیافتم (11).


(1)    ابن خلکان . وفیات الاعیان. 1364ه ش. ج2.ص 397.
(2)    طبری. تاریخ الامم و الملوک. 1967م. ج5. ص464.
(3)    اصفهانی. الاغانی.1415ه ق .ج 21. ص 79.
(4)    بلاذری. انساب الاشراف. 1417 ه ق.ج 2. ص 195.
(5)    مفید الارشاد. 1380 ه ش. ص 465.
(6)     محلاتی . ریاحین الشیعه. 1370ه ش . ج4. ص 255.
 (8) ابن شهر آشوب . مناقب آل ابی طالب. ج2.ص 119
(9) سید بن طاووس . الملهوف علی قتلی الطفوف . ص181.
(10) خوارزمی . مقتل الحسین. ج2.صص60-61.
(11) شیخ صدوق . الامالی.مجلس 31. ص 230 . ح 3.


چاپ   ایمیل

نظرات (0)

هیچ نظری در اینجا وجود ندارد

نظر خود را اضافه کنید.

  1. ارسال نظر بعنوان یک مهمان ثبت نام یا ورود به حساب کاربری خود.
پیوست ها (0 / 3)
مکان خود را به اشتراک بگذارید